Η θάλασσα του Πειραιά απ’όλες είναι πιο γλυκιά.Πιο μαγευτική και σε ταξιδεύει σε μέρη απίστευτα. Μία βόλτα στα λημέρια μου θα σε πείσει για την ομορφιά της.
Κι αν ποτέ νιώσεις μοναξιά, έλα στα μέρη μου που τόσο αγαπώ. Να σε κάνω μία βόλτα Πειραιώτικη στη θάλασσα του Πειραιά που με τραβάει εκεί.
Είμαι τυχερή που είμαι από τον Πειραιά για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά ένας από αυτούς είναι η όμορφη, γαλήνια θάλασσα του.
Σε αυτή τη θάλασσα, έχω κάνει βόλτες με παρέες ή μόνη μου. Έχω κλάψει, έχω αγαπήσει, έχω φιλήσει, έχω ονειρευτεί και έχω ταξιδέψει. Έχω ταξιδέψει σε μέρη μακρινά που πάντα ζήλευα και ήθελα να γίνω μέρος τους. Ωστόσο, σαν τη θάλασσα αυτή την ανταριασμένη, τη γαλήνια, τη τόσο μαγευτική, τη Πειραιώτικη, δεν έχω ξαναβρεί.
Εκεί λίγο πιο κάτω στη Μαρίνα Ζέας, στη Τερψιθέα και στη Καστέλα. Ένα όνειρο έχω και αυτό είναι να βρω ένα σπιτάκι εκεί και να αγναντεύω τη θάλασσα, ζητάω πολλά; Μπορεί και να ζητάω μιας και όσοι έχουν έρθει στον Πειραιά, δεν φεύγουν εύκολα μιας και ο έρωτας δεν κρύβεται.
Να τη κοιτάς νοσταλγικά αυτή τη θάλασσα φίλε μου. Με τόση αγάπη όση ήθελες να δώσεις στη πρώτη σου αγάπη. Εκεί θα είναι για όλες τις ώρες που θα νιώθεις μοναξιά. Και για αυτές τις ώρες που θέλεις να νιώσεις ελεύθερος.
Τόσα συναισθήματα σε ένα μέρος. Τόσες αναμνήσεις που δεν θέλω να ξεγράψω.
Ακόμα και μέχρι σήμερα κατεβαίνω στα νερά της και με έναν καφέ στο χέρι, απλά κάθομαι και τη χαζεύω. Το πόσο όμορφη είναι, το πόση γαλήνη προσφέρει στη ψυχή μου και το πόσο θα ήθελα να της μοιάσω.
Σε ζηλεύω γιατί είσαι ελεύθερη και τίποτα δεν θα σταματήσει το ταξίδι σου. Και όσο μένω εδώ, πάντα θα έρχομαι κοντά σου, να σε δω σαν μία παλιά μου φίλη, αδερφή, μάνα, οικογένεια.
Εσύ η θάλασσα….πάντα θα γυρίζω σε σένα και ας φοβάμαι την ελευθερία σου. Και ας τη λατρεύω…