Βγες έξω και ζήσε. Μην χάνεις στιγμές. Η ζωή περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Μην φοβάσαι, πιάσε τη ζωή από τα μαλλιά και ζήσε τα πάντα.
Βγες έξω και ζήσε, μην φοβάσαι
Από που να το πιάσω και πού να το αφήσω αυτό το θέμα. Μπορώ να πω ότι είναι ένα με τη ψυχή μου. Τόσες λέξεις που θέλω να βγάλω πάνω σε αυτό το άρθρο και δεν βγαίνουν με λόγια. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή…
Πάντα με θυμάμαι ως ένα παιδί που έψαχνε συνέχεια να κάνει πολλά πράγματα. Ήθελα να δημιουργώ και να γεμίζω τον χρόνο μου. Να περνάω καλά με τον αδερφό μου και τους φίλους μου. Θυμάμαι ότι εφήυρα παιχνίδια που δεν υπήρχαν και πάντα είχα μία καινούρια ιδέα. Αυτό το πάθος που είχα να μάθω και να κάνω τα πάντα, κάποια στιγμή ελαττώθηκε όμως…
Ήταν σε μία ηλικία που άρχισα να ανακαλύπτω τον κόσμο και το τι συμβαίνει πραγματικά. Ναι ξέρεις πότε λέω…τότε στην εφηβεία που μας φταίνε όλα γιατί ξαφνικά ξυπνάμε μία μέρα και τίποτα δεν είναι ίδιο, ούτε και εσύ ο ίδιος, και φρικάρουμε. Και τόσες αλλαγές μαζεμένες πώς να τις αντέξει κάποιος;
Και έρχονται και σε βομβαρδίζουν με όλα τα »όχι και τα πρέπει» αυτής της κοινωνίας… και αρχίζεις και κρύβεις ένα ένα όλα όσα ήθελες να κάνεις. Όλα σου τα όνειρα και τα σχέδια. Ζεις με τα θέλω αυτής της κοινωνίας και μεγαλώνεις…μεγαλώνεις…και κρύβεσαι πίσω από το υπέροχο προσωπείο που μοιάζει τόσο τέλειο…
Ώσπου κάποια στιγμή ΞΥΠΝΆΣ! Γιατί πάντα ήξερες την αλήθεια, πάντα ήξερες το τι πραγματικά ζητάει η ψυχή σου.
ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ!
Όταν ξύπνησα, σταμάτησα να είμαι όλη μέρα μέσα στο σπίτι και να κάνω τη χάρη σε άλλους. Δεν με ενδιέφερε καμία χιλιοπαιγμένη ταμπέλα. ήθελα να ζήσω και το έκανα παρόλο τις δυσκολίες.
Έβγαινα συνέχεια έξω μόνη μου, μου άρεσε η παρέα μου, όπως και ακόμα μου αρέσει. Απολαμβάνω τον ήλιο, τη θάλασσα, τα πουλιά, τη φύση. Μου αρέσει αυτή η κίνηση στους δρόμους και οι περαστικοί που πάνε στις δουλειές τους. Και χωρίς λεφτά μπορείς να περνάς καλά, μην ανησυχείς. Με έναν καφέ στο χέρι και η βόλτα ξεκινάει… Αν θες βγάλε και φωτογραφίες για να σου θυμίζουν το πόσο ελεύθερη ένιωθες εκείνες τις στιγμές. Το κάνω και εγώ και τις μοιράζομαι εδώ να τις δεις και εσύ. Και μόλις τις ξαναβλέπεις θα χαμογελάς γιατί θα ξέρεις το τι ένιωσες και ότι μπορείς να το ξανανιώσεις όποτε θες.
Μου αρέσει να κάθομαι στην αγαπημένη μου παραλία, να μυρίζω το αλάτι της θάλασσας και να την αφήνω να μου χαϊδεύει το πρόσωπο. Εκεί κάθομαι με τις ώρες και εκφράζω όσα νιώθω χωρίς να ντραπώ ή χωρίς να με νοιάζει τι θα πει ο »κόσμος».
Μία ώρα την ημέρα να βγαίνεις έξω και απλά να προχωράς έχοντας κλειστά τα πάντα, απλά με τη παρέα του εαυτού σου, και θα δεις πόσο καλό θα κάνει στη ψυχή σου…
Δεν αφορά κανέναν η προσωπική μου ευτυχία.
Όσο ζω και αναπνέω θα σχεδιάζω ένα ταξίδι στο εξωτερικό και ας μην συμβεί ποτέ…θα πηγαίνω βόλτα μόνη μου και ας μην καταλήξει πουθενά…θα μοιράζομαι εμπειρίες και ιστορίες και ας μην τις ακούσει ποτέ κανείς.
Γι’ αυτό σου λέω, μην κάθεσαι μέσα στο σπίτι! Η ζωή προχωράει, δεν σε περιμένει. Βγες έξω και κάνε τα όνειρα σου πραγματικότητα, όσο τρελά και αν νομίζεις ότι είναι. Να ξυπνάς με έναν σκοπό και να κοιμάσαι με ένα όνειρο. Να γελάς, να κλαις, να αγαπάς, να εκφράζεσαι,να είσαι ο εαυτός σου. Και η ψυχή σου θα γελάει και θα γεμίζει και θα διψά για κάτι καινούριο κάθε μέρα.
Να είσαι εσύ και να βγαίνεις έξω! Έξω σου λέω!Βγες έξω και ζήσε. Εκεί που είναι η ζωή….