Η Σελεπίτσαρι Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου, είναι ένα σημείο του Κερατσινίου που προσφέρει ομορφιά στη περιοχή. Ένα από τα πιο όμορφα πάρκα του Κερατσινίου.
Η γνωστή Σελεπίτσαρι Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου
Αν σου ρώταγα ποιο είναι το σημείο στη περιοχή σου που σε έχει γεμίσει όμορφες αναμνήσεις και όχι μόνο, ποιο θα ήταν αυτό; Για μένα προσωπικά, αυτό είναι η Σελεπίτσαρι. Ή όπως λέγεται σήμερα, το Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου ή όπως το λέγαμε παλιά »το νερό».
Σύμφωνα με πληροφορίες που μάζεψα, λεγόταν έτσι, διότι σε εκείνο το σημείο υπήρχε μία πηγή που μπορούσες να πάρεις νερό από εκεί. Έτσι, το έμαθαν οι παλιοί Κερατσινιώτες και πολλοί το αποκαλούν έτσι μέχρι και σήμερα.
Σε αυτό το άρθρο θα σου πω κάποια πράγματα για αυτό το πάρκο, όπως τα ξέρω εγώ. Συγχώρησε με αν ξεχάσω κάτι σημαντικό.
Η Σελεπίτσαρι και οι αναμνήσεις μου
Η ιστορία μου ξεκινάει από τότε που ήμουν μικρό παιδάκι. Ακόμα θυμάμαι να μας πηγαίνει η μητέρα μου σε αυτό το πάρκο να παίξουμε. Βεβαίως και η δομή του δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή του εμφάνιση.
Τότε υπήρχαν 2-3 κούνιες και τσουλήθρες και εκείνο το αθάνατο σκοινί που κρεμόμασταν από πάνω του για να μας σύρει μέχρι κάτω. Πόσες φορές είχαμε πέσει κάτω, δεν θυμάμαι, αλλά θυμάμαι πόσο χαρά μας έδινε αυτή η ίσως λίγο ανεύθυνη κατασκευή του τότε. Ανεύθυνη θα τη λέγαμε σήμερα, μιας και τότε το μόνο που μας ένοιαζε είναι να περάσουμε καλά και όχι οι γρατσουνιές στα γόνατα μας. Πέφταμε, σηκωνόμασταν, γινόμασταν μέσα στα χώματα και συνεχίζαμε. Αυτό ήταν παιχνίδι για εμάς.
Και φυσικά δεν ξεχνάω τη μεγάλη τέντα που υπάρχει μέχρι και σήμερα στο κέντρο του πάρκου. Εκεί ξαποσταίναμε για λίγο πριν συνεχίσουμε πάλι το παιχνίδι. Α! Και βέβαια το αγαπημένο μας ηλιακό ρολόι που προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι ώρα είναι από τη σκιά του ήλιου. Και κάπου εκεί και το γρασίδι που αν ήθελες μπορούσες να κάτσεις να ξεκουραστείς. Και σίγουρα δεν θα ξεχάσω τις βρύσες που έπινες με κίνδυνο της ζωής σου, αλλά τι σε νοιάζει; Έχουμε πιει νερό από λάστιχο και επιβιώσαμε. Εμείς η αθάνατη γενιά του 1980-90 και μετά.
Και δεν θα ξεχάσω και το γηπεδάκι που παίζαμε ποδόσφαιρο με τους φίλους μας ή απλά χαζεύαμε ώρες πάνω στο γρασίδι. Και η εξέδρα ακριβώς εκεί για να βλέπουμε τους αγώνες. Αυτή η εξέδρα μαζεύει μέχρι και σήμερα πολλές παρέες και σίγουρα πολλά ζευγαράκια. Θα αναφέρω και τον χώρο που βλέπαμε Καραγκιόζη και χαιρόμασταν.
Οκ και τώρα που τα θυμήθηκα όλα, δεν θα ξεχάσω και την άδεια πισίνα που παίζαμε μέσα. Σήμερα έχει γίνει όντως πισίνα, αλλά αυτό θα στο πω λίγο πιο κάτω.
Τόσες όμορφες αναμνήσεις πλεγμένες όμορφα μέσα στο μυαλό μου που κανείς δεν μπορεί να τις διαγράψει.
Το Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου σήμερα
Και ερχόμαστε στο σήμερα που η Σελεπίτσαρι, άλλαξε όνομα και έγινε »Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου». Ωστόσο, όλοι μας θα το ξέρουμε ως »Σελεπίτσαρι. Η Σελεπίτσαρι Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου, δεν άλλαξε μόνο όνομα αλλά και εμφάνιση. Η αλλαγή ήταν μεγάλη και σήμερα έχει γίνει το στολίδι του Κερατσινίου.
Το πάρκο γέμισε πράσινο και πολλές περισσότερες κούνιες για τα παιδιά. Η άδεια πισίνα γέμισε με ψάρια, βατράχια αλλά και χελώνες. Α! Και πολλά νούφαρα και φυτά. Η παλιά καφετέρια ανακαινίστηκε και όποιος θέλει μπορεί να απολαύσει τον καφέ του μαζί με τη δροσιά του πάρκου. Παντού γέμισε με παγκάκια που μπορείς να κάτσεις ενώ το παλιό σκάκι του πάρκου, χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.
Τώρα πια δεν παίζεται Καραγκιόζης, αλλά διάφορες ταινίες που πρέπει να πληρώσεις για να δεις. Επίσης, τώρα πια μπορείς να φέρεις και τους τετράποδους φίλους σου να κάνουν τη βόλτα τους και δεν απαγορεύεται. Βεβαίως και υπάρχουν και μηχανήματα με σακούλες για να είσαι ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης.
Οι γνωστοί άνθρωποι που κάνουν τη γυμναστική τους ή κάθονται στο γρασίδι είναι ακόμα εκεί. Οι παιδικές φωνές και ανεμελιά έμειναν οι ίδιες και η μεγάλη τέντα και το ηλιακό ρολόι είναι ακόμα εκεί να σου θυμίζουν τη παλιά Αίγλη του πάρκου. Το γηπεδάκι δεν άλλαξε καθόλου και η εξέδρα ακόμα μαζεύει τους πάντες.
Και κάτι τελευταίο που μπορεί να το έχεις βιώσει και εσύ, είναι η εποχή του Pokemon Go. Τότε που ψάχναμε pokemon παντού. Έτσι και τότε, μαζευόμασταν με τις παρέες μας στο πάρκο και ψάχναμε με τις ώρες. Ακόμα και μέχρι τις 3-4 το βράδυ υπήρχαν άτομα που έπαιζαν εκεί. Pokemon Go, μου έχεις λείψει.
Όπως κατάλαβες, η καινούρια Σελεπίτσαρι Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου, είναι το μέρος που πρέπει να επισκεφτείς σήμερα, είτε έχεις οικογένεια, είτε με τη παρέα σου ή τη σχέση σου.
Το βουνό και το αγαπημένο μου μέρος
Άφησα για τελευταίο το αγαπημένο μου μέρος σε αυτό το σημείο. Το βουνό του πάρκου που το αγκαλιάζει και επεκτείνεται μέχρι την Αμφιάλη κοντά. Αν ανέβεις το βουνό, θα δεις μία πανέμορφη θέα που δεν έχεις ξαναδεί. Θα δεις όλο το Πέραμα, το Κερατσίνι, τον Πειραιά και την Αθήνα να απλώνεται στα πόδια σου.
Για μένα προσωπικά είναι από τα πιο αγαπημένα μου μέρη μιας και μπορείς να πας εκεί και να ηρεμήσεις, να χαζέψεις, να μείνεις για λίγο με τον εαυτό σου αλλά και να πάρεις τη παρέα σου να κάτσετε εκεί. Εκείνο το μέρος ήταν η προσωπική μου ψυχοθεραπεία και μέχρι και σήμερα το επισκέπτομαι.
Είναι το ιδανικό μέρος για να χαθείς στις σκέψεις σου και να νιώσεις για λίγο πως είναι να είσαι επιτέλους ελεύθερ@.
Αν δεν έχεις επισκεφτεί ακόμα τη Σελεπίτσαρι Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου, τώρα είναι η ευκαιρία σου!
