Το Αισθητικό Δάσος Υμηττού, Καισαριανής & Βύρωνος είναι η καλά κρυμμένη πράσινη ανάσα της Αθήνας. Ο ιδανικός προορισμός για μία μονοήμερη κοντά στην Αθήνα.
Το Αισθητικό Δάσος Υμηττού και η βόλτα που πρέπει να κάνεις
Εδώ και μέρες έψαχνα με τη φίλη μου να βρούμε έναν προορισμό κοντά στην Αθήνα που να έχει πράσινο και να μπορείς να κάνεις άνετα τη βόλτα σου. Μία κοπέλα είχε ανεβάσει ένα σχετικό βίντεο στο Tik Tok για αυτό το πανέμορφο μέρος και μου τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον.
Παρατήρησα ότι σε εκείνο το σημείο υπάρχει και ένα αναψυκτήριο-εστιατόριο με το όνομα »Καλοπούλα» που μπορείς να κάτσεις μετά τη »πεζοπορία» σου στο δάσος και είπα γιατί όχι; Επίσης, πολλά άτομα έγραφαν πόσο ωραία πέρασαν, οπότε η απόφαση δεν άργησε να παρθεί. Συγκεκριμένα μας άρεσε το γεγονός ότι απέχει μόνο 15 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας και την επόμενη ξεκινήσαμε. Αλλά δεν θα φλυαρήσω άλλο. Σε αυτό το άρθρο θα δεις κάποιες πληροφορίες για το δάσος και πως μπορείς να πας, πολλές φωτογραφίες από το μέρος, αλλά και τη δική μου άποψη για το πως περάσαμε.
Λίγες πληροφορίες για το Αισθητικό Δάσος Υμηττού
Το συγκεκριμένο δάσος ονομάζεται και αλλιώς »Δάσος Καισαριανής». Και αυτό συμβαίνει διότι επεκτείνεται ανάμεσα στη Καισαριανή και στον Βύρωνα. Έχει συνολική έκταση 4460 στρέμματα γης. Η Φιλοδασική έκανε μεγάλη αναδασωτική προσπάθεια για να αναστήσει το δάσος αλλά και τη Μόνη Καισαριανής που λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Αυτή η προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα τη προστασία του εδάφους αλλά και τη βλάστηση που κυριαρχεί στη περιοχή. Συγκεκριμένα η αναδάσωση έγινε με τα εξής δασικά είδη που διατηρούνται μέχρι και σήμερα σε όλο το μήκος του δάσους: Τραχεία Πεύκη, Χαλέπιος Πεύκη, Κουκουναριά, τρία είδη Κυπαρισσιού, Αριά. Χαρουπιά, Χνοώδης Δρυς και Χαρουπιά. Εκτός από αυτά τα είδη υπάρχουν πολλά είδη βελανιδιάς, ακακίες, ευκάλυπτοι, παρκινσονίες, αγριοπιπεριές και πλατάνια.
Εκτός από τα διάφορα είδη φυτών, στη περιοχή βρίσκονται και διάφορα είδη πτηνών, όπως επίσης και αλεπούδες, λαγοί και σκαντζόχοιροι. Αλλά και νυχτερίδες, σαύρες, χελώνες και 2 είδη φιδιών που όμως δεν είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.
Το κλίμα του δάσους θεωρείται Μεσογειακό και η υγρασία ξεπερνάει το 65% ειδικά τους βροχερούς μήνες. Ο δήμος έχει αναρτήσει πολλές πινακίδες με κανόνες για τη σωστή διατήρηση και βιωσιμότητα του δάσους. Όσο σεβόμαστε τη φύση, άλλο τόσο θα μας σεβαστεί.
Είναι από τις μεγαλύτερες δασικές περιοχές της Αθήνας και είναι ότι πρέπει για πεζοπορία, άθληση, βόλτα στη φύση αλλά και πικνίκ. Ωστόσο, εκτός από αυτά, το δάσος έχει πολλά αξιοθέατα και ενδιαφέρον σημεία που πρέπει σίγουρα να δεις. Κάποια από αυτά είναι: η Μονή Καισαριανής, οι εκκλησίες του Αγ. Μάρκου και των Ταξιαρχών, το ξωκλήσι της ανάληψης, τα μοναστήρια του Αγ. Ιωάννη Προδρόμου και του Αγ. Γεωργίου Κουταλά, οι 3 πηγές που υπάρχουν στις θέσεις »Καλοπούλα», »Ανάληψη» και στη Μονή Καισαριανής. Το νερό των πηγών δεν είναι πόσιμο και ανάλογα την εποχή η ποσότητα του νερού αλλάζει και μεταβάλλεται.
Στο δάσος επίσης, μπορείτε να απολαύσετε τη θέα της Αθήνας σε διάφορα σημεία με παγκάκια και διάφορα καθίσματα, να κάνετε ποδηλασία στους δασικούς δρόμους, να μάθετε για τη χλωρίδα και τη βλάστηση του δάσους, να επισκεφτείτε τις μονές, να ξεκουραστείτε στο αναψυκτήριο »Καλοπούλα» αλλά και να κάνετε διάφορες εκδρομές με μεγάλα γκρούπ.
Επίσης, κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι ότι μπορείς να φέρεις το σκυλάκι σου και να απολαύσετε τη βόλτα σας στο καταπράσινο τοπίο. Πάρε την αγαπημένη σου οικογένεια και απόλαυσε τη μέρα.
Πώς μπορώ να πάω στο Αισθητικό Δάσος Υμηττού;
Για αρχή θα σου πω εμείς πως πήγαμε χωρίς αμάξι, παρά μόνο με τα ΜΜΜ και με ταξί έπειτα. Σταματήσαμε στον σταθμό του μετρό »Μέγαρο Μουσικής» και από εκεί πήραμε ταξί. Μέσα σε 15 λεπτά ήμασταν πάνω στο βουνό, στο αναψυκτήριο »Καλοπούλα» και πληρώσαμε 9,5 ευρώ με το app της Uber. Στον γυρισμό, κατεβήκαμε πριν βραδιάσει για τα καλά και μόλις φτάσαμε στην είσοδο του δάσους καλέσαμε ταξί για να γυρίσουμε στο κέντρο μιας και μέσα στο δάσος δεν είχαμε σήμα στα κινητά μας. Αυτό ισχύει σε περίπτωση που δεν έχεις αμάξι. Αλλά αν είσαι πιο αθλητικός τύπος, μπορείς να περπατήσεις από τον σταθμό του μετρό μέχρι το δάσος και θα σου πάρει 1,5 ώρα με τα πόδια περίπου.
Σε περίπτωση όμως που διαθέτεις αμάξι, οι οδηγίες είναι οι εξής: Ανεβαίνοντας τη λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως, διασχίζεις οριζόντια την Καισαριανή, περνάς το γήπεδο του Εθνικού Αστέρα και κατόπιν στρίβεις αριστερά προς την κατεύθυνση του νεκροταφείου. Αφού το περάσεις, βρίσκεσαι στη στροφή που σε βγάζει στην Αττική Οδό. Η πλειονότητα των οχημάτων στρίβει αριστερά. Εσύ, συνεχίζεις ευθεία, περνώντας μπροστά από το πυροφυλάκιο. (Πηγή)
Η δική μου άποψη και γιατί πρέπει να το επισκεφτείς άμεσα
Και τώρα θα σου αφηγηθώ τη δική μας μικρή περιπέτεια που απόλαυσα πάρα πολύ. Καλή παρέα να έχεις και όλα γίνονται όμορφα μονομιάς!
Το λάθος που κάναμε αρχικά, ήταν ότι ξεκινήσαμε λίγο αργά για το δάσος (4.30 ήμασταν εκεί). Αυτό σημαίνει ότι δεν προλάβαμε πολύ το φως του ηλίου με αποτέλεσμα να κατηφορίζουμε με γοργό ρυθμό τον δρόμο για να βρεθούμε στη λεωφόρο. Δεν θέλαμε να μας φάει και καμία αρκούδα νυχτιάτικα, παρόλο που δεν είχε. Εξάλλου το βράδυ ότι κι αν ακούσεις μέσα στο δάσος είναι 50000 φορές πιο τρομακτικό για κάποιο λόγο.
Ωστόσο, δεν μας ένοιαξε τόσο η ώρα και εξερευνήσαμε όσο μπορούσαμε, αλλά σίγουρα θα ξαναπάμε πιο νωρίς για να δούμε παραπάνω πράγματα και να μην τρέχουμε.
Καταρχάς το ταξί που πήραμε μας άφησε στη »Καλοπούλα», το αναψυκτήριο του δάσους που μπορείς να απολαύσεις τον καφέ αλλά και το φαγητό σου μέχρι τις 17:00 το απόγευμα. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να κάτσουμε αλλά ξεκινήσαμε τη πεζοπορία πίσω από το αναψυκτήριο σε κάτι δρομάκια που μας άρεσαν. Λόγω υγρασίας, γλίστραγε λίγο αλλά δεν πτοηθήκαμε. Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο και χαζέψαμε για λίγο τη φύση και το μεγαλείο της. Μετά για να μην πέσουμε στο ίσωμα σαν γνήσια παιδιά της φύσης, γυρίσαμε πίσω στη Καλοπούλα.
Εκεί είχε πολλά καθίσματα και παγκάκια με αρκετό κόσμο, παρόλο του ότι είναι χειμώνας. Διάφορες παρέες και ζευγαράκια άραζαν στα ξύλινα τραπέζια και ανέπνεαν το σπάνιο καθαρό οξυγόνο της τελευταίας μεγάλης πανίδας της Αθήνας. Η φύση όπως πάντα ήταν πανέμορφη και εκθαμβωτική και με έκανε να σκεφτώ πόσο ασήμαντοι είμαστε μπροστά στο μεγαλείο της.
Μετά από 10-15 λεπτά αποφασίσαμε να κατηφορίσουμε το Αισθητικό Δάσος Υμηττού, για να δούμε και τίποτα άλλο που μπορεί να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Και όμως αυτά που είδαμε ήταν κάτι παραπάνω από όμορφα.
Βρεθήκαμε σε ένα εκκλησάκι που άφηνε το στίγμα του εκεί στην άκρη του δρόμου. Δεξιά και αριστερά μας κάθε είδος δέντρου και νιώθαμε λες και μας έκαναν παρέα. Παρόλο που από τον δρόμο, περνάνε αμάξια, εμείς δεν νιώσαμε να κινδυνεύουμε. Δεν υπήρχαν πολλά αμάξια αλλά μας χαροποίησε το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι περπατούσαν μαζί μας με τα πόδια ή με το ποδήλατο τους.
Η ηχώ του δάσους δεν περιγράφεται με λόγια μιας και τη δοκιμάσαμε φωνάζοντας »ΧΑΙΡΕ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΧΥΛΙ» σαν γνήσιοι φανς του Μπομπ Σφουγγαράκη. Βεβαίως και πιο πέρα υπήρχαν άτομα που μας άκουσαν και φώναξαν και αυτοί μαζί μας. Αξέχαστη στιγμή…
Λίγο πιο κάτω συναντήσαμε τη πινακίδα που οδηγούσε στην Ιερά Μονή της Καισαριανής. Αλλά επειδή είχε αρχίσει να νυχτώνει, αφήσαμε την επίσκεψη της για μία άλλη μέρα. Είμαι σίγουρη ότι το μέρος θα είναι πανέμορφο.
Και εκεί που νόμιζα ότι έχω δει ήδη αρκετά, άκουσα αριστερά μου τον ήχο του νερού. Δεν το πίστευα στην αρχή αλλά πήγαμε κοντά και αντικρίσαμε μία πολύ μικρή λιμνούλα με πολλά ψαράκια μέσα. Τι όμορφη εικόνα!
Επίσης, δεν θα ξεχάσω το πόσο φιλόζωο είναι το μέρος. Παντού υπήρχαν γατούλες που ήταν πολύ φιλικές με τον κόσμο και σε κάθε γωνία έβλεπες αυτοσχέδια σπιτάκια και φαγητό για τους αγαπημένους μας φίλους.
Βεβαίως και χαζέψαμε με την ομορφιά των φυτών και των δέντρων. Τόσο πολύ μάλιστα που η κολλητή μου βρήκε μανιτάρια και σαλιγκάρια στη λάσπη του βουνού.
Η νύχτα έπεφτε σιγά σιγά στο δάσος και η δύση του ηλίου φαινόταν σαν πίνακας ζωγραφικής ανάμεσα από τα ψηλά δέντρα. Ο καιρός ήταν ο ιδανικός για βόλτα και μας άρεσε πολύ το μέρος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξαναπάμε στο Αισθητικό Δάσος Υμηττού για να ανακαλύψουμε και τις άλλες ομορφιές του.
Εσύ έχεις επισκεφτεί το Αισθητικό Δάσος Υμηττού; Αν όχι, μην περιμένεις!
